Yıllık izin şartları, 4857 sayılı iş kanununun 53.maddesinde yer almaktadır. Yıllık ücretli izin; iş yerinde işe başladığı tarihten itibaren en az 1 yıl çalışmış olan işçilere yönelik olarak belirlenen dinlenme hakkıdır. Yıllık ücretli izin, işçinin çalışmasına karşılık hak ettiği izin şeklinde de tanımlanabilir.

Yıllık ücretli izin zamanı, sınırsız olarak veya belirsiz olarak belirlenmez. İşçinin, yıllık izin hakkı çalışmış olduğu yıllara bağlı olarak iş kanunları tarafından belirlenir. İş kanunu 53.maddesine göre;

  1. Kıdemi 1 yıl ve 6 yıl arasında olan işçi, 14 gün (5.yıl dâhil ve 6.yıl hariçtir)
  2. Kıdemi 6 yıl ve 15 yıl olan işçi, 20 gün
  3. Kıdemi 15 yıl ve daha fazla olan işçi 26 günden daha az yıllık ücretli izin verilemez.

Yıllık Ücretli İzin

Avcılar avukat olarak, yıllık izin şartları hakkında bilgi verdiğimiz yazımıza, işçinin diğer izin haklarından bahsederek devam edeceğiz. İş kanunlarına göre 18 yaşından küçüklere ve 50 yaşından büyüklere, 20 iş gününden daha az yıllık ücretli izin verilemez. Belirtilen süreler kanunen belirlenen taban sürelerdir. Bireysel iş sözleşmeleri veya toplu iş sözleşmeleriyle bu sürelerin yükseltilmesi sağlanabilir fakat azaltılması sağlanamaz.

4857 sayılı iş kanununun 56.maddesinde ve yıllık izin yönetmeliğinde, işçinin yıllık ücretli izninin işveren tarafından bölünemeyeceği açıklanmıştır. Aynı iş kanununun 14, 20 ve 26.maddelerinde işveren tarafından iznin sürekli şekilde verilmesi zorunlu tutulmuştur. Fakat her iki maddenin de devamında, tarafların anlaşmasıyla ve bir bölümü on günden az olmamak şartı ile en fazla üçe bölünebileceği belirtilmektedir. 

Yıllık Ücretli İzin Hakları

Yıllık izin şartları arasında yer alan en temel konu, işçinin işyerinde 1 yıllık çalışma süresidir. Bir yıllık süre içerisinde deneme süresi de yer alır. Ayrıca yıllık ücretli izin açısından çalışmış gibi sayılması gereken bazı durumlar vardır. Bunlara örnek verecek olursak;

  1. İşçinin geçirdiği kaza ya da tutulduğu hastalıktan dolayı işe gidemediği günler
  2. Kadın işçilerin doğum öncesi ve doğum sonrası kanuni izin günleri
  3. İşçinin askerlik hizmeti dışında herhangi bir kanundan dolayı görevlendirilmesi sırasında işe gidemediği günler
  4. Çalışmakta olunan işyerinde zorlayıcı sebeplere bağlı olarak işin aralıksız şekilde bir haftadan daha fazla tatil edilmesi sonucunda işçinin çalışmadan geçirdiği zamanın on beş günü
  5. Hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil günleri